آمبلیوپی (تنبلی چشم) در کودکان
آمبلیوپی (تنبلی چشم) در کودکان
آمبلیوپی که به نام تنبلی چشم نیز شناخته می‌شود، وضعیتی است که در آن یک یا هر دو چشم به دلیل عوامل مختلفی که باعث عملکرد غیرطبیعی قسمت بینایی مغز می‌شود، بینایی طبیعی ندارند.
تنبلی چشم زمانی اتفاق می‌افتد که مغز یک چشم را بر چشم دیگر ترجیح می‌دهد و باعث کاهش بیشتر بینایی در چشم ضعیف‌تر می‌شود.
آمبلیوپی یا تنبلی چشم، بینایی ضعیف در چشمی است که در کودکی به طور طبیعی بینایی نداشته است.
این امر چشم را ضعیف می‌کند و می‌تواند منجر به مشکلات بینایی طولانی مدت شود.
این ممکن است به دلیل تفاوت در عیوب انکساری بین دو چشم، استرابیسم (عدم تراز چشم)، افتادگی پلک و یا آب مروارید و یا کدورت در چشم باشد که از رسیدن تصاویر واضح به شبکیه جلوگیری می‌کند. باید زودتر با چسباندن (پوشاندن) چشم قوی‌تر یا با استفاده از قطره آتروپین درمان شود.
اگر آمبلیوپی زود تشخیص داده شود، عموماً به خوبی به درمان پاسخ می‌دهد. درمان آمبلیوپی می‌تواند شامل عینک، چسب زدن، قطره چشم و گاهی جراحی باشد.
آمبلیوپی (تنبلی چشم) در کودکان