خطرناک ترین بیماری های چشم

خطرناک ترین بیماری های چشمی

گلوکوم یا آب سياه

بیماری آب سیاه یا گلوکوم خطرناک ترین بیماری چشم است. تعبیری برای دسته ایی از بیماری‌های خطرناک چشم  است که در آن‌ها اعصاب چشم به دلیل افزایش فشار داخل چشمی (IOP) دچار صدمه شده و نهایتا بینایی کاهش می­یابد. با عدم اقدام و درمان به‌ موقع احتمال نابینایی فرد بالا می‌رود.
افزایش فشار (IOP) به­علت اختلال یا عدم جریان مایع زلالیه که قرنیه و عدسی چشم را تغذیع می­کند، رخ می­دهد.
انواع گوناگونی از گلوکوم یا آب سیاه وجود دارد اما گلوکوم با زاویه بسته یک بیماری خطرناک چشمی است که در آن مسیر خروج مایع زلالیه مسدود شده و به سرعت باعث افزایش فشار داخل چشم شده که منجر به آسیب دیدگی عصب بینایی و نهایتا کوری خواهد.

آب مروارید

شایع‌ترین و خطرناک ترین بیماری چشمی و دلیل نابینایی در جهان آب مروارید است. آب مروارید یک بیماری خطرناک چشمی است. عدسی­ چشم یک بافت شفاف متشکل از آب و رشته های پروتئینی است که در پشت عنبیه و مردمک قرار دارد. تمرکز نور بر روی شبکیه وظیفه عدسی است. کنار هم قرار گرفتن این رشته‌های پروتئینی به نحوی است که سبب شفافیت عدسی شود اما اگر این رشته‌ها به هم بچسبند دچار کدری عدسی چشم خواهند شد.

به این کدورت عدسی چشم که مانع عبور نور به درون چشم می‌شود، آب مروارید می گویند. دلیل اصلی نابینایی ۵۰ درصد از مردم جهان به علت آب مروارید است که به دلیل نبود دسترسی به امکانات پزشکی و جراحی درکشورهای فقیر، این بیماری خطرناک چشمی را به شایع‌ترین عارضه منجر به کوری تبدیل کرده است. علائم این بیماری که اغلب به صورت تدریجی و پیشرونده است ، کاهش بینایی و تاری دید است.

تباهی لکه زرد

تباهی لکه زرد یا دژنراسیون ماکولا، نوعی بیماری خطرناک چشمی است که منجر به نابینایی می­شود.تباهی لکه زرد از شایع ترین بیماری های چشمی در افراد مسن است. در این بیماری ماکولا یا لکه زرد آسیب جدی می­بیند. ماکولا بخش حساس به نور شبکیه و وظیفه آن دید مستقیم و واضح است که برای فعالیت های نیازمند دقت مانند مطالعه و رانندگی لازم است.

تباهی لکه زرد نیز جزو خطرناک ترین بیماری های چشمی است و امکان دارد در آن دید به طور کامل از بین برود. این وضعیت هیچ ارتباطی با بیماری های روانی ندارد.

بیرون­زدگی چشم

بیرون­زدگی چشم یا پروپتوزیس یکی دیگر از بیماری های خطرناک چشمی است و در مواردی ایجاد می­شود که یک یا هر دو چشم به دلیل بعضی از انواع عارضه ها و اختلالات چشمی مانند تورم­ عضلات­چربی و بافت‌های پشت چشم،چشم­ها بیرون­زدگی نسبی ازکاسه چشم داشته باشند . در این شرایط قسمت زیادی از قرنیه در مجاورت هوا قرار می‌‌گیرد و حفظ رطوبت چشم دشوار خواهد شد. در برخی انواع شدید بیرون زدگی چشم باعث فشار بسیار زیادی بر عصب بینایی می­شود و سبب از دست دادن بینایی برای همیشه شود.

پیر چشمی

یکی دیگر از بیماری های خطرناک چشمی ، پیر چشمی است. پیرچشمی بخشی از روند طبیعی پیری چشمی بوده و به معنی از دست دادن توانایی دیدن واضح اجسام نزدیک است. این بیماری بعد از ۵۰ سالگی ظاهر شده و معمولاً روی دید مسافت پایه فرد اثر نمی کند. عینک مطالعه، لنزهای تماسی، لیزیک که جراحی لیزری چشم است و سایر روش‌ها می‌توانند برای بازگرداندن دید خواندن خوب استفاده شوند.

از آنجایی که این عارضه در طول زندگی ادامه خواهد یافت، مهم است که درک کنید این می‌تواند سایر شرایط بینایی مشترکی مانند دور بینی، کوته بینی و آستیگماتیسم را پیچیده‌تر کند. پیرچشمی بیماری دوربینی نیست. متخصصان چشم، این شرایط متداول تمرکز چشم را عیوب انکساری می‌نامند پیرچشمی زمانی اتفاق می‌افتد که عدسی طبیعی در چشم انعطاف‌پذیری خود را از دست می‌دهد. با از دست رفتن تدریجی خاصیت ارتجاعی عدسی چشم، قدرت تطابق  هم کم می شود.

انواع عفونت چشمی

قرمزی چشم، آبریزش چشمی ، تاری دید و خشکی چشم از علائم شایع بیماری چشم هستند. هر چند اغلب در موارد این علائم خود به خود برطرف می‌شوند، در بعضی موارد وعدم اقدام به موقع برای درمان این عفونت به یک بیماری خطرناک چشمی تبدیل شده و ممکن است سبب عوارض جدی شود.

خطرناک ترین بیماری های چشم