علائم تاری دید چیست؟

تار شدن دید می تواند بخشی از کل خط دید مرکزی، سمت راست یا چپ میدان دید شما را تحت تاثیر قرار دهد. همچنین ممکن است تنها یکی از چشمان شما تحت تاثیر تاری دید قرار گیرد. کسانی که دچار تاری دید می شوند می توانند هاله ای را در کنار اجسام نیز ببینند و یا اینکه اجسام را شناور مشاهده کنند.

دلایل تاری دید چیست؟

دلایل رایج بسیاری وجود دارند که باعث تار شدن دید و تغییرات بینایی می شوند. برخی از آن ها عبارتند از:

• آب مروارید
• عیوب انکساری مانند نزدیک بینی، دوربینی، پیرچشمی یا آستیگماتیسم
• خشکی چشم
• کدورت قرنیه
• خراشیدگی قرنیه
• آسیب یا ضربه به چشم
• رتینیت عفونی
• پیر چشمی
• برآمدگی پلک
• ورم ملتحمه
• رتینوپاتی دیابتی
• چشم صورتی
• آب سیاه (گلوکوم)
• کراتیت

نکته دیگری که وجود دارد این است که تاری همچنین می تواند نتیجه یک وضعیت پزشکی باشد که لزوماً به بیماری چشم یا مشکلات چشمی مانند سکته مغزی یا میگرن مربوط نمی شود.

افراد دیابتی ممکن است زمانی که سطح قند خونشان ناپایدار می شود، احساس تاری دید پیدا کنند. بارداری می تواند یکی دیگر از دلایل تاری دید باشد و بسیاری از افراد باردار از طیف وسیعی از مشکلات بینایی از جمله تاری دید و همچنین خشکی چشم، دوبینی و دوبینی منتهی به تولد رنج می برند.

علت تاری دید و لنز های چشمی

بدون شک لنز های چشمی روشی راحت برای اصلاح عیوب بینایی نسبت به عینک هستند. اما استفاده از لنز ها ممکن است باعث تاری دید شود به همین دلیل مهم است که آن ها را طبق روال توصیه شده استفاده کنید .

در نگهداری و تمیز کردن آن ها دقت به خرج دهید. اگر لنز در حین استفاده کثیف یا خیس شود و آسیب ببیند، ممکن است باعث تاری شود.

به همین دلیل بسیار مهم است که به دستورالعمل ‌های توصیه شده توسط بینایی‌ شناس خود پایبند باشید. و همچنین سعی کنید آن ها را هنگام خواب، دوش گرفتن از چشم خارج کنید. و طبق روال گفته شده آن ها را ضدعفونی کنید.

یک راه آسان برای جلوگیری از هرگونه ناراحتی یا تاری دید هنگام استفاده از لنز چشمی، این است که از لنز های روزانه استفاده کنید.

لنز های چشمی روزانه، نیاز به مراقبت معمولی دارند و می‌ توانید هر زمان که بخواهید، مانند قبل از خواب، شنا یا دوش گرفتن، آن ها را دور انداخته و سپس با یک جفت جدید جایگزین کنید.

آن ها عمدتاً بهداشتی هستند و از تجمع رسوباتی که ممکن است منجر به عفونت و سوزش چشم شود، جلوگیری می کنند.

تاری دید پس از گذاشتن لنزهای رنگی می‌تواند ناشی از چندین عامل مختلف باشد.

یکی از شایع‌ترین علل، عدم تناسب لنز با چشم است.

لنزهای رنگی معمولاً در اندازه‌ها و انحنای متفاوتی تولید می‌شوند و اگر لنز به‌درستی روی قرنیه قرار نگیرد، می‌تواند باعث تاری دید شود. همچنین، لنزهایی که به‌خوبی با شکل و اندازه چشم هماهنگ نیستند، ممکن است باعث ایجاد فشار یا ناراحتی و در نتیجه تاری دید شوند.

علاوه بر این، کیفیت لنز نیز مهم است. لنزهای رنگی ارزان‌قیمت یا بی‌کیفیت ممکن است از مواد نامرغوب ساخته شده باشند که می‌تواند منجر به تاری دید شود.

این لنزها ممکن است شفافیت کافی نداشته باشند و یا به‌راحتی آلودگی را جذب کنند، که هر دو عامل می‌توانند دید را مختل کنند. همچنین، وجود خراش یا آسیب بر روی لنز نیز می‌تواند باعث ایجاد مشکل در بینایی شود.

خشکی چشم نیز یکی دیگر از دلایل رایج تاری دید پس از استفاده از لنزهای رنگی است. این لنزها ممکن است باعث کاهش رطوبت چشم شوند، به‌ویژه اگر مدت زمان طولانی بر روی چشم‌ها باقی بمانند.

در این وضعیت، احساس خشکی و تاری دید ممکن است به‌وجود آید.

استفاده از قطره‌های مرطوب‌کننده می‌تواند به بهبود این حالت کمک کند.

اگر تاری دید پس از استفاده از لنز رنگی ادامه پیدا کند یا به‌طور ناگهانی شروع شود، مراجعه به پزشک چشم‌پزشک ضروری است.

ممکن است نیاز به بررسی عمیق‌تری باشد تا از وجود مشکلات جدی‌تری مانند عفونت یا آسیب به قرنیه اطمینان حاصل شود. درمان مناسب بسته به علت تاری دید می‌تواند شامل تغییر نوع لنز یا تنظیم زمان استفاده باشد.

درمان تاری دید بعد از استفاده از لنز طبی

تاری دید پس از استفاده از لنزهای طبی می‌تواند تجربه‌ای نگران‌کننده باشد و دلایل متعددی دارد. یکی از شایع‌ترین علل تاری دید، عدم تناسب لنز با چشم است.

اگر لنزها به درستی روی قرنیه قرار نگیرند یا اندازه آن‌ها مناسب نباشد، ممکن است باعث تاری دید شوند. همچنین، لنزهای کثیف یا آسیب‌دیده نیز می‌توانند دید را مختل کنند، زیرا آلودگی یا خراش‌های روی لنز می‌توانند نور را به‌طور نادرست به شبکیه منتقل کنند.

اگر تاری دید پس از استفاده از لنز طبی ادامه پیدا کند، به چشم‌پزشک مراجعه شود. ممکن است نیاز به بررسی دقیق‌تر باشد تا از وجود مشکلات جدی‌تری مانند عفونت یا آسیب به قرنیه اطمینان حاصل شود.

درمان مناسب بسته به علت تاری دید می‌تواند شامل تغییر نوع لنز، تنظیم زمان استفاده یا استفاده از درمان‌های دیگر باشد. در هر صورت، مشورت با پزشک همواره بهترین راه‌حل برای رفع مشکلات بینایی است.

چه زمانی باید تاری دید را جدی گرفته و به چشم پزشک مراجع کنید؟

اگر دید شما تار شده و با موارد زیر همراه است، باید از یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشاوره بگیرید:

• چشم درد شدید
• افتادگی صورت
• دیدن چراغ ها به صورت چشمک زن
• مشکل در دیدن
• از دست دادن کنترل ماهیچه ای در یک طرف بدن شما
• تقلا برای صحبت کردن
• سردرد شدید

اگر کم کم دید شما بدتر می شود و یا هر یک از علائم دیگر تاری دید را تجربه می کنید، باید به بینایی سنجی یا چشم پزشک خود مراجعه کنید.

تاری دید چگونه درمان می شود؟

در صورتی که تار شدن دید ناشی از کاهش قند خون باشد، می توان با خوردن غذا های غنی از قند های سریع الاثر مانند آب میوه ها و شیرینی ها به بهبود آن کمک کرد.

از قرص های گلوکز نیز می توان برای افزایش ناگهانی قند خون استفاده کرد. بسته به علت واقعی تاری دید، درمان‌ های دیگر مانند: قطره‌ های چشمی، دارو ها و جراحی‌ های لیزری چشم می تواند تجویز شود.

چگونه از تاری دید جلوگیری می شود؟

در بسیاری از مواقع نمی توان از تار شدن دید جلوگیری کرد اما می توانید از روش‌های خاصی برای مراقبت از چشمان خود استفاده کنید و خطر علل مرتبط با سبک زندگی را کاهش دهید:

• سعی کنید به طور منظم چشم خود را معاینه کنید. برای سلامت چشم توصیه می شود آزمایش های چشمی و معاینه لنز های چشمی را در برنامه خود بگنجانید.
• از مواد مصرفی و غذا هایی که برای چشم ها مفید هستند استفاده کنید. سبزیجات برگ ‌دار، ماهی تازه و میوه‌ ها را در رژیم غذایی خود بگنجانید و از فشار خون بالا و قند خون بالا اجتناب کنید.
• در برابر نور خورشید از لنز های چشمی و یا عینک آفتابی با کیفیت خوب استفاده کنید.
• برای کاهش خطر ابتلا به بیماری های چشمی، از سیگار کشیدن خودداری کنید.
• در صورت تماس دستان خود با جسم آلوده، دستان خود را به مدت 20 ثانیه با آب تمیز و گرم بشویید و قبل از گذاشتن یا درآوردن لنز های تماسی با یک حوله بدون پرز خشک کنید تا از عفونت های مضر چشم جلوگیری کنید.
• از خوابیدن با لنز های چشمی خودداری کنید ، مگر اینکه بینایی‌ شناس شما توصیه کند.
• اگر از لنز های چشمی طولانی مدت استفاده می کنید، آن‌ ها را در محلول‌ های چند منظوره نگهداری کنید .
• از شنا کردن با لنز های چشمی خودداری کنید و هنگام دوش گرفتن آن ها را از چشم خارج کنید. زیرا باکتری‌ های آب می ‌توانند در چشم‌ های شما محبوس شوند و باعث عفونت چشم یا بیماری‌ های چشمی شوند.
• الگوی استفاده از لنز و روتین مراقبت از چشم را که چشم پزشک توصیه کرده است، دنبال کنید