گلوکوم کودکان
گلوکوم مادرزادی، وضعیتی که در آن فشار در چشم افزایش مییابد. نوزادان مبتلا به گلوکوم دارای چشمهای بزرگ (بوفتالموس) با اشک ریزش و حساسیت به نور خواهند بود. گلوکوم وضعیتی است که با فشار بالا در داخل چشم همراه است. این فشار میتواند به عصب بینایی که برای عمل دیدن حیاتی است آسیب برساند و در نتیجه بینایی دائمی را از دست بدهد. گلوکوم کودکان یک بیماری نادر است که میتواند در نوزادان یا در دوران کودکی بروز کند. علائم و نشانههای گلوکوم کودکان شامل کدر شدن قرنیه، ریزش اشک، پلک زدن مکرر، حساسیت به نور و قرمزی چشم است. جراحی درمان انتخابی است زیرا قطرهها ممکن است مفید نباشند.
این بیماری نوعی گلوکوم (گروهی از بیماری ها که در آن فشار زیاد مایعات در چشم شما به عصب بینایی آسیب می رساند) است که در شیرخوران و اطفال دیده می شود و معمولا قبل از سن یک سالگی تشخیص داده می شود.
این نوع گلوکوم نادر است و معمولا ارثی و ناشی از اختلالات تکاملی زاویه چشم است.
گلوکوم مادرزادی اولیه (PCG) یک بیماری وخیم است که نیاز به توجه دارد. این بیماری از هر 10000 نوزاد تقریباً یک نفر را درگیر می کند.
موارد درمان نشده علت اصلی نابینایی در دوران کودکی است. “اولیه” به این معنی است که این بیماری ناشی از سایر بیماری های زمینه ای مانند تومور نیست.
“مادرزادی” به این معنی است که از بدو تولد وجود دارد.
پزشکان معمولاً بیماری را در سنین 3-6 ماهگی تشخیص می دهند. اما ممکن است در ابتدا علائمی وجود نداشته باشد و در اواخر 3 سالگی قابل تشخیص باشد.
اگر این بیماری به موقع تشخیص داده شود، 80 تا 90 درصد کودکان به خوبی به درمان پاسخ می دهند و در آینده مشكل بینایی نخواهند داشت