آیا ناخنک چشم از بین میرود؟
ناخنک چشم (Pterygium) زائده ای گوشتی و دارای رگ خونی است که بر روی قرنیه چشم ایجاد میشود. ناخنک چشم معمولا ساختاری به شکل یک گوِه داشته و ممکن است در هر دو سمت چشم ایجاد شود. در برخی موارد ناخنک چشم کوچک باقی می ماند اما در برخی موارد ناخنک چشم به تدریج رشد میکند و میتواند به اندازه ای باشد که موجب ایجاد ناراحتی در چشم شده و حتی بینایی را مختل کند. ناخنک چشم معمولا منجر به ایجاد تحریک چشم و قرمزی آن میشود و افراد احساس میکنند که چیزی در چشم آنها افتاده است.
در مواردی که ناخنک چشم بزرگ شود میتواند منجر به تغییر شکل قرنیه شده و تاری دید را در پی داشته باشد. ناخنک چشم اگرچه شبیه پینگوکولا است اما از نظر ساختاری با هم متفاوت هستند. پینگوکولا زائده هایی بافتی در گوشه چشم هستند که رنگ زرد داشته رگ خونی ندارند.
تشخیص ناخنک چشم
تشخیص ناخنک چشم با تست اسلیت لامپ ممکن است. آزمایش اسلیت لامپ توسط نوعی میکروسکوپ انجام میشود که تابش باریکی از نور را بر روی چشم متمرکز میکند. این نور باریک میتواند به پزشک کمک کند تا ساختارهای رویی و درونی چشم را بررسی کند. علاوه بر آزمون اسلیت لامپ، ممکن است آزمایشات زیر نیز بر روی چشم انجام گیرند:
- تست قدرت بینایی: تست معمول در چشم پزشکی بوده و توانایی چشم افراد در دیدن نمادها در فاصله معین سنجش میشود.
- بررسی توپوگرافی قرنیه: در این روش شکل قرنیه بصورت سه بعدی توسط کامپیوتر ترسیم میشود.
- در صورتی که ناخنک چشم تشخیص داده شود ممکن است پزشک تصاویری از چشم تهیه کند تا رشد و تغییر ناخنک با گذشت زمان را بررسی کند. گاهی نیز برای اطمینان ممکن است آزمایشات مرتبط با سرطان انجام شوند تا نوع توده رشد کرده بر روی چشم مشخص شود. ذکر این نکته نیز لازم است که ناخنک چشم نوعی سرطان نیست.
عوارض ناخنک چشم
ناخنک چشم همواره با ایجاد عوارض یا علائم همراه نیست. زمانی که ناخنک چشم رشد کند و علائم خود را ایجاد کند ممکن است این علائم یا عوارض شامل موارد زیر باشند:
- قرمزی چشم
- تاری دید
- تحریک چشم
- خارش چشم
- احساس سوزش در چشم
- محدود شدن میدان دید در ناخنک های بزرگ
- احساس اینکه چیزی در چشم وجود دارد
- زمانی که ناخنک چشم ایجاد شود و رشد کند معمولا افراد نمی توانند از لنزهای تماسی استفاده کنند و استفاده از لنز تماسی میتواند احساس ناراحتی چشم را به همراه داشته باشد.
- در برخی موارد نادر، ناخنک چشم ممکن است منجر به ایجاد زخم در قرنیه شود. این عارضه جدی است و در صورت عدم توجه به آن میتواند منجر به نابینایی افراد شود.
آیا ناخنک چشم از بین میرود؟
ناخنک چشم بصورت خودبخودی از بین نمیرود و لازم است تا درمان های پزشکی برای آنها به کار رود. زمانی که ناخنک کوچک باشد و رشد نکند ممکن است عارضه ای در پی نداشته باشد. اما در بسیاری از موارد تنها روش درمان ناخنک جراحی خواهد بود.
اما آیا ناخنک درمان نشده میتواند منجر به نابینایی شود؟
ناخنک میتواند منجر به انسداد مسیر بینایی شود و تاری دید ایجاد کند و نشانه های آسیب بینایی را ایجاد کند اما آسیب جدی تری ناخنک چشم بر بینایی زمانی ایجاد میشود که منجر به ایجاد زخم در قرنیه میشود. اگرچه این عارضه نادر است اما خطرناک بوده و نیاز به مداخلات پزشکی دارد. بنابراین ناخنک در موارد نادری میتواند منجر به نابینایی شود.
ناخنک چشم چگونه درمان میشود؟
همانگونه که اشاره شد، ناخنک های کوچک تا زمانی که منجر به ایجاد مشکل در بینایی شوند معمولا نیاز به درمان پزشکی ندارند. مداخلات پزشکی درمان ناخنک چشم شامل موارد زیر هستند:
- استفاده از داروها: زمانی که ناخنک منجر به تحریک و قرمزی چشم شود ممکن است پزشک قطره های چشم یا پماد تزریق کند. این قطرات حاوی کورتیکواستروئیدها هستند که التهاب را کاهش میدهند.
- جراحی: در صورتی قطره های چشمی یا پمادهای تجویز شده موثر نباشند روش درمانی توصیه شده جراحی است. جراحی از جمله زمانی که ناخنک منجر به انسداد مسیر بینایی شود و یا آستیگماتیسم چشم را در پی داشته باشد مفید است. اگر افراد از تاثیر ناخنک بر ظاهر خود ناراضی باشند نیز میتوانند از جراحی برای برداشتن ناخنک استفاده کنند. ذکر این نکته نیز لازم است که جراحی ناخنک چشم با خطر عود مجدد و ایجاد دوباره ناخنک پس از گذشت زمان همراه است. بنابراین توصیه میشود تا در انتخاب بهترین روش جراحی ناخنک چشم دقت کافی شود.
داروی ناخنک چشم
همانگونه که اشاره گردید دارویی وجود ندارد که بتواند ناخنک چشم را رفع نماید و داروهایی که توسط پزشک متخصص تجویز میشوند برای کنترل عوارض جانبی ناخنک چشم به کار میروند. تنها روش رفع ناخنک چشم در حال حاضر جراحی ناخنک چشم است.
قطره ناخنک چشم
قطره هایی که برای ناخنک چشم تجویز میشوند معمولا قطره های کورتیکواستروئیدی هستند که منجر به کاهش التهاب در سطح چشم میشوند و قرمزی و تحریک چشم را رفع میکنند. لازم است تا قطره هایی که افراد استفاده میکنند توسط پزشک متخصص تجویز شده باشد.