ادعای عجیب دانشمندان درباره درمان بیماری چشم با زردچوبه
امروزه در پی تحقیقات دانشمندان آمریکایی به این مسئله پی برده شده است که درمان بیماری چشم با زردچوبه امکان پذیر می باشد. از جمله بیماری شایعی که ممکن است چشم به آن مبتلا شود بیماری آب سیاه یا گلوکوم است که با مصرف زردچوبه به صورت ترکیباتی دارویی می توان از ابتلا به این بیماری جلوگیری نمود. درمان بیماری چشم با زردچوبه توسط ماده ای موجود در زردچوبه به نام کورکومین صورت می گیرد.
چگونگی درمان بیماری چشم با زردچوبه
چیزی که امروزه به گوش می رسد ادعای عجیب دانشمندان برای درمان بیماری چشم با زردچوبه است، نام این بیماری چشمی گلوکوم می باشد. اما در واقع چیزی که می توان گفت این است که زردچوبه به خودی خود نمی تواند در درمان این نوع بیماری چشمی تاثیر به سزایی را داشته باشد بلکه ماده ای در زردچوبه وجود دارد که کورکومین نامیده می شود که اصل قضیه ی درمانی و دارویی زردچوبه را این ماده کورکومین بر عهده گرفته که مانند داروهای مسکن معمولی عمل کرده و خاصیتی ضد درد و ضد التهاب از خود نشان می دهد. طی آزمایشات محققان و به کار بردن مشتقاتی از زردچوبه به صورت قطره های چشمی توانسته شده تا به حال بسیاری از بیماران مبتلا به گلوکوم یا همان آب سیاه درمان شوند.
درمان گلوکوم با زردچوبه
در رابطه با درمان بیماری چشم با زردچوبه گفتنی است که گلوکوم نوعی بیماری مربوط به چشم است که افراد مبتلا به این بیماری دچار کوری غیر قابل برگشت هستند.
اما در عصر حاضر با انجام تحقیقات و آزمایشات فراوان بر روی افراد مبتلا به آب سیاه و آلزایمر به این امر مهم پی برده شده که کورکومین موجود در زردچوبه دارای ترکیب فوق العاده ای است که این توانایی را دارد تا از آسیب دیدن سلول های عصبی چشم جلوگیری به عمل آورد و حتی در ترمیم سلول های عصبی چشم بسیار موثر می باشد.
زردچوبه چگونه می تواند مصرف دارویی داشته باشد؟
در ابتدای امر پزشکان، زردچوبه را به صورت خوراکی به عنوان دارو تجویز می کردند اما مصرف زیاد زردچوبه طی گذشت زمان می توانست مخاطرات گوارشی را برای فرد ایجاد کند البته چیزی که بیشتر توانست از مصرف خوراکی ترکیبات زردچوبه به صورت مشتق شده جلوگیری به عمل آورد انحلال پذیری کم کورکومین و زمان بر بودن جذب آن در بدن افراد بود پس بنابراین برای درمان بیماری چشم با زردچوبه، خوردن ترکیبات زردچوبه نتیجه ی دلخواهی را نشان نمی دهد دلیل این امر این است که کورکومین در دهان و یا مری جذب نمی شود و لازم است تا پس از ورود به معده و روده بزرگ از طریق رگ های خونی جذب شود لذا طی شدن این مراحل سبب به تعویق افتادن بهبودی در بیماری آب سیاه می شود.
امروزه با بررسی های فراوانی که محققان بر روی ماده کورکومین داشته اند در نهایت توانسته اند برای درمان بیماری چشم با زردچوبه قطره ای چشمی را از مشتقات کورکومین اختراع کرده تا با استفاده از آن به صورت تماس مستقیم با چشم افراد دارای گلوکوم بتوانند سلول های عصبی چشم را از فشارهای بالا در امان داشته و دید افراد را تا جای ممکن حفظ نماید.
پس بنابراین استفاده از زردچوبه می بایست به صورت مشتقاتی از این محصول صورت بگیرد. لذا به دلیل اینکه تنها معجزه آسایی زردچوبه به دلیل وجود کورکومین در آن است پس بنابراین پزشکان دنبال راهی بودند تا بتوانند فقط کورکومین موجود در زردچوبه را استخراج کرده تا اثر بخشی بیشتری را از خود نشان دهد. امروزه تولید قطره های حاوی کورکومین موجود در زردچوبه به جامعه پزشکی اهدا شده و توانسته فشار چشم و در نهایت نابینایی بسیاری از افراد را متوقف کند.
بنابراین به طور کلی می توان گفت که مصرف زردچوبه می تواند تولید انسولین در بدن را بالا برده و سبب کاهش قند خون در افرادی که مبتلا به دیابت هستند شود و در نتیجه پایین آمدن قندخون در افراد دیابتی می تواند بالا رفتن فشار عصبی در چشم آنها را جلوگیری کرده و سبب دور شدن بیماری آب سیاه از افراد مسن و افراد مبتلا به دیابت شود.
با تمام این اوصاف بهتر است قبل از مصرف زردچوبه به صورت دارویی حتماً با متخصص و جراح چشم مشورت نمایید.